تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
آمار
وب سایت:
این کشور از جنوب با کاستاریکا و از شمال با هندوراس همسایه است. در شرق این کشور دریای کارائیب قرار دارد. نیکاراگوئه از نظر تنوع طبیعی و حیات‌وحش کشوری غنی است و نزدیک به هشت درصد از خاک آن به عنوان پارک ملی و ذخایر بیولوژیکی تحت حفاظت است. این کشور از ۱۵ بخش و دو منطقه خودمختار "دل آتلانتیکو نورت" و "دل آتلانتیکو سور" تشکیل شده است. این کشور در سال ۱۸۲۱ استقلال خود را از اسپانیا به دست آورد. جبهه آزادیبخش ملی ساندینیستا در سال ۱۹۷۹، بر بستر نارضایتی عمومی از دیکتاتوری سوموزا، در این کشور انقلاب کرد و قدرت را به دست گرفت. دانیل اورتگا به ریاست‌جمهوری رسید. او دوباره در سال ۲۰۰۶ قدرت را در این کشور در دست گرفت. نیکاراگوئه به طور یک جانبه شرط روادید برای ایرانی‌ها را لغو کرده است. این امکان از سال ۲۰۰۸ ایجاد شده است. سیاست در نیکاراگوئه نیکاراگوا به صورت جمهوری دموکراتیک پارلمانی اداره می‌شود. رئیس جمهور هم رئیس کشور و هم رئیس دولت است. رئیس جمهور و معاون او با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شوند. قانونگذاری در این کشور به عهده دولت و مجلس ملی است. قوه قضائیه مستقل است. مجلس ملی این کشور ۹۲ کرسی دارد که ۹۰ نماینده آن با رای مردم از روی فهرست کاندیداهای اقتصاد در نیکاراگوئه تولید ناخالص داخلی در این کشور ۱۵.۸۴ میلیارد دلار است. دو میلیون و ۲۶۲ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند. نرخ رسمی بیکاری در این کشور ۳.۶ درصد است. ۴۸ درصد از مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم در آن ۱۱.۱ درصد بود. محصولات صادراتی در این کشور قهوه، گوشت، میگو و صدف، تنباکو، شکر، طلا و بادام زمینی است که به کشورهای آمریکا (۶۰.۷ درصد)، السالوادور (۷.۶ درصد) و هندوراس (۴.۲ درصد) صادر می‌شود. محصولات وارداتی آن شامل کالاهای مصرفی، ماشین‌آلات و تجهیزات، مواد اولیه و محصولات پتروشیمی است که از کشورهای آمریکا (۱۹.۴ درصد)، مکزیک (۱۴.۲ درصد)، ونزوئلا (۹.۳ درصد)، کاستاریکا (۷ درصد)، گواتمالا (۵.۵ درصد) و چین (۴.۷ درصد) وارد می‌شود. مردم نیکاراگوئه جمعیت این کشور حدود پنج میلیون و ۷۸۶ هزار نفر با میانگین سنی ۲۲ سال است. امید به زندگی برای زنان ۷۳ و برای مردان ۶۹ سال است. حدود ۰.۲ درصد از جمعیت بزرگسال این کشور به بیماری ایدز مبتلا هستند. دین اغلب مردم آن مسیحی است. زبان رسمی در نیکاراگوئه اسپانیایی است. ارتباطات در نیکاراگوئه در این کشور ۲۴۷ هزار و ۹۰۰ خط تلفن ثابت و یک میلیون و ۸۳۰ هزار خط تلفن همراه در این کشور وجود دارد. نیکاراگوئه ۲۷ هزار و ۹۴۱ میزبان اینترنتی و ۱۵۵ هزار کاربر اینترنت دارد. نیکاراگوئه در یک نگاه
پیشنهادی احزاب برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شوند. یک کرسی این مجلس از آن رئیس جمهور پیشین و یک کرسی از آن نفر دوم در انتخابات ریاست جمهوری در دوره گذشته است.
مساحت
۱۲۹،۴۹۴ کیلومتر مربع
جمعیت
۵،۷۸۵،۸۴۶ نفر
پایتخت
ماناگوآ
واحد پول
کوردوبا
دامنه اینترنتی
ni.
پیش شماره
۵۰۵+
این کشور از شمال به چین و از جنوب، شرق و غرب با هند محدود است. به دلیل قرار گرفتن کوه‌های هیمالیا آب و هوایی سرد و کوهستانی دارد. بخش کوچکی از این کشور را زمین‌های مسطح پوشانده است. این بخش در جنوب نپال قرار دارد. مهمترین قله این کشور که در عین حال بلندترین قله جهان نیز هست، قله اورست با ارتفاع 8850 متر است سیاست در نپال تا سال ۱۹۹۰، حکومت نپال یک سلطنت مطلقه بود. در ۱۹۹۰، بیرندرا، پادشاه وقت نپال، با تبدیل آن به سلطنت مشروطه موافقت کرد. در آوریل ۲۰۰۶، تعداد زیادی از مردم در کاتماندو، در اعتراض به سیاست‌های شاه اقدام به اعتصاب و تظاهرات کردند. در زوئیه سال ۲۰۰۷ دولت شاهنشاهی نپال اعلام کرد در سال ۲۰۰۹ حکومت خود را از پادشاهی به جمهوری تغییر خواهد داد. این اتفاق در ۲۸ ماه می سال ۲۰۰۸ روی داد. مجلس نپال اعلام جمهوری کرد و نظام سلطنتی 240 ساله برچیده شد و به پادشاه 15 روز فرصت داده شد تا کاخ ریاست جمهوری را ترک کند. اقتصاد در نپال تولید ناخالص داخلی این کشور 04/29 میلیارد دلار است. ۱۱ م یلیون و ۱۱۰ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند. نرخ بیکاری در این کشور ۴۲ درصد است. ۳۱ درصد از مردم زیر خط فقر زندگی می‌کنند. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم در آن 4/6 درصد بود. محصولات صادراتی این کشور شامل فرش، پوشاک، کالاهای چرمی، کالاهای کنفی و حبوبات است که به کشورهای هند (9/67 درصد)، آمریکا (7/11درصد) و آلمان (7/4 درصد) صادر می‌شود. محصولات وارداتی این کشور شامل طلا، ماشین‌آلات و تجهیزات، محصولات نفتی و کود کشاورزی است که از کشورهای هند (8/61 درصد)، چین (8/3درصد) و اندونزی (3/3درصد) وارد می‌شود. مردم نپال جمعیت این کشور حدود ۲۹ میلیون و ۵۱۹ هزار نفر با میانگین سنی ۲۱ سال است. امید به زندگی برای زنان ۶۰ و برای مردان ۶۱ سال است. حدود 5/0 درصد از جمعیت بزرگسال این کشور به بیماری ایدز مبتلا هستند. زبان رسمی آن نپالی است. حدود ۸۱ درصد از مردم این کشور پیرو آیین هندو، ۱۱ درصد بودایی و چهار درصد مسلمان هستند. ارتباطات در نپال در این کشور ۵۹۵ هزار و ۸۰۰ خط تلفن ثابت و یک میلیون و ۴۲ هزار خط تلفن همراه وجود دارد. نپال ۱۸ هزار و ۷۳۳ میزبان اینترنتی و ۲۴۹ هزار و ۴۰۰ کاربر اینترنت دارد. نپال در یک نگاه
مساحت
۱۴۷،۱۸۱ کیلومتر مربع
جمعیت
۲۹،۵۱۹،۱۱۴ نفر
پایتخت
کاتماندو
واحد پول
روپیه
دامنه اینترنتی
np.
پیش شماره
۹۷۷+
این کشور از جنوب با نیجریه و بنین، از غرب با بورکینافاسو و مالی، از شمال با الجزیره و لیبی و از شرق با چاد همسایه است.
یکی از اولین امپراتوری‌هایی که در نیجر شکل گرفت امپراتوری سنقای است که یکی از بزرگترین امپراتوری‌های قاره آفریقا است.
در قرن نوزدهم میلادی ارتباط این کشور با جهان غرب آغاز شد. ارتباطی که در نهایت به مستعمره شدن این کشور منجر شد.
ابتدا انگلیسی‌ها برای کشف سرمنشاء رودخانه نیجر به این منطقه سفر کردند و بعدها فرانسوی‌ها این کشور را مستعمره خود کردند. سرانجام نیجری‌ها در روز 18 دسامبر سال 1958 اعلام استقلال کردند.
البته جامعه بین‌الملل و فرانسه این استقلال را تا سال 1960 به طور کامل به رسمیت نشناخت.
سیاست در نیجر
رئیس جمهور در این کشور رئیس حکومت است و با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شود. بر اساس قانون اساسی نیجر این دوره تنها یک بار دیگر قابل تمدید است.
رئیس دولت نخست وزیر است که رئیس جمهور او را تعیین می‌کند و ریاست کابینه وزرا را به عهده دارد.
مجلس ملی این کشور 113 کرسی دارد که نمایندگان آن را مردم هر پنج سال یک بار انتخاب می‌کنند. سن قانونی در این کشور 18 سال است.
اقتصاد در نیجر
تولید ناخالص داخلی این کشور 8.998 میلیارد دلار است. بر اساس آمارهای سال 1995 میلادی 70 هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند که 60 درصد آنها در بخش دولتی مشغول به کار هستند.
63 درصد از مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند و نرخ تورم نیجر در سال 2004 میلادی 0.2 درصد اعلام شد.
محصولات صادراتی آن شامل سنگ اورانیوم، احشام، لوبیا و پیاز است که به کشورهای فرانسه (34.8 درصد)، آمریکا (26.6 درصد)، نیجریه (18.3 درصد) و روسیه (11.3 درصد) صادر می‌شود.
محصولات وارداتی آن شامل مواد غذایی، ماشین‌آلات، وسایل نقلیه، نفت و مواد پتروشیمی و غلات است که از کشورهای آمریکا (14.1 درصد)، فرانسه (12.1 درصد)، چین (7.8 درصد)، نیجریه (7.7 درصد)، فرانسه پولنزی (7.7 درصد) و ساحل عاج (4.9 درصد) وارد می‌شود.
مردم نیجر
جمعیت این کشور 13 میلیون و 272 هزار و 679 نفر با میانگین سنی 16.4 سال است. امید به زندگی برای زنان 44.26 سال و برای مردان 44.3 سال است.
1.2 درصد از مردم آن به بیماری ایدز مبتلا هستند و بیماری مالاریا نیز در این کشور شایع است. 80 درصد از مردم نیجر مسلمان هستند. نیجری‌ها به زبان فرانسه سخن می‌گویند.
ارتباطات در نیجر
در این کشور 24 هزار خط تلفن ثابت و 323 هزار و 900 خط تلفن همراه وجود دارد.
نیجر 200 میزبان اینترنتی و 40 هزار کاربر دارد.
نیجر در یک نگاه
| مساحت | 1،267،000 کیلومتر مربع |
| جمعیت | 13،272،679 نفر |
| پایتخت | نیامی |
| واحد پول | فرانک |
| دامنه اینترنتی | ne. |
| پیش شماره | 227+ |
كره جنوبي
این کشور از شمال با کره شمالی همسایه است. از غرب از طریق دریای زرد همسایه چیناست و از جنوب شرقی از طریق تنگه کره با ژاپن در ارتباط است.
تاریخ کره به دو هزار سال پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد. بررسی‌های باستان‌شناسی نشان می‌دهد اولین انسان‌ها در آن زمان در شبه‌جزیره کره ساکن شدند.
کره جنوبی کشوری نیمه کوهستانی است که ارتفاعات آن عمدتا در نواحی مرکزی و شمال شرقی واقع شده‌اند. جلگه‌ها و جنگل‌ها در آن وسعت زیادی دارند. آب و هوای آن گرم و مرطوب و پرباران است.
این کشور در فاصله سال‌های 1910 تا 1945 تحت سلطه ژاپن بود. در سال 1948 بنیان جمهوری کره جنوبی نهاده شد. در پانزدهم اوت این سال کره‌جنوبی تشکیل شد و سینگمان ری به عنوان اولین رئیس جمهور آن انتخاب شد که تا سال 1960 حکومت کرد.
در 25 ژوئن سال 1950 به دنبال چند ماه تشنج، سرانجام نیروهای کره شمالی به کره جنوبی حمله‌ور شدند.
در بیست و هفتم ژوئن همان سال شورای امنیتسازمان ملل اعلام کرد که سپاهیان تعدادی از کشور های عضو برای مقابله با قوای کره شمالی به منطقه خواهند شتافت.
جنگ شدت گرفت و قوای کره شمالی عقب رانده شد. مذاکرات ترک مخاصمه ازسال 1951 آغازشد اما به علت اختلافات و مشکلات فراوان تا ژوئیه 1953 نیز ادامه یافت.
سیاست در کره‌جنوبی
در انتخابات مارس 1960، ری برای چهارمین بار به ریاست جمهوری انتخاب شد ولی در مقابل تظاهرات دانشجویان و شورش مردم استعفاء داد. در سال 1961 گروهی از نظامیان تحت رهبری ژنرال پارک چونگ هی قدرت را دردست گرفتند.
حکومت ژنرال چونگ هی 18 سال به طول انجامید. مناسبات سیاسی عادی بین ژاپن و کره جنوبی با عقد پیمانی درسال 1965 برقرارشد. درسال 1979، پارک چونگ هی بوسیله رئیس سازمان امنیت کشورترور شد و پس از تشنجات فراوانی سرانجام قدرت به دست ژنرال چون دوهوان رسید.
در حال حاضر رئیس جمهور این کشور «لی میونگ باک» است و نخست وزیر آن «رو موو هیوان».
قوه مقننه این کشور از یک مجلس ملی با 231 عضو برای یک دوره 6 ساله تشکیل شده است. قانون اساسی موجود در سال 1948 تدوین شده و در سال 1972 اصلاحاتی بر آن افزوده شده است.
براساس آخرین تقسیمات کشوری، کره جنوبی از 9 استان و دو شهر ویژه تشکیل شده که زیرنظر فرماندار انتصابی دولت مرکزی اداره می‌شود.
اقتصاد در کره جنوبی
از دهه 60 میلادی کره جنوبی رشد اقتصادی را تجربه کرد و در حال حاضر یکی از کشورهای پیشرفته از نظر اقتصادی در قاره آسیاست. کارخانه‌های فراوان تولید ماشین و تجهیزات الکترونیکی چرخ‌های اقتصاد این کشور را به چرخش واداشته‌اند.
تولید ناخالص داخلی کره 206/1تریلیون دلار است که بیشتر آن در بخش‌های صنعت و خدمات تولید می‌شود. 01/24 میلیون نفر نیروی کار آن را تشکیل می‌دهند و نرخ بیکاری در آن 9/2 درصد است. 15 درصد از مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
محصولات صادراتی آن شامل نیمه‌رساناها، تجهیزات ارتباطات بی‌سیم، وسایل نقلیه موتوری، کامپیوتر، آهن، کشتی و مشتقات نفتی است که بیشتر به کشورهای چین (22 درصد)، آمریکا (5/12 درصد) و ژاپن (1/7 درصد) صادر می‌شود.
محصولات وارداتی آن شامل ماشین‌آلات، تجهیزات الکترونیکی، نفت، آهن، تجهیزات حمل‌و‌نقل و پلاستیک است که از چین (7/17 درصد)، ژاپن (16 درصد)، آمریکا (7/10 درصد) و عربستان سعودی (9/5 درصد) می‌آید.
مردم کره جنوبی
جمعیت این کشور 49 میلیون و 44 هزار و 790 نفر است. میانگین سنی مردم کره جنوبی 8/35 سال است. امید به زندگی در بدو تولد برای زنان 93/80 سال و برای مردان 81/73سال است.
کمتر از 1/0 درصد از مردم آن به بیماری ایدز مبتلا هستند که شامل جمعیتی در حدود 8 هزار و 300 نفر می‌شود.
26/3درصد از مردم آن مسیحی و 2/23درصد بودایی هستند. زبان رسمی این کشور کره‌ای است اما زبان انگلیسی به طور گسترده در آن رواج دارد.
ارتباطات در کره جنوبی
در کره جنوبی در کنار رادیو و تلویزیون‌های خصوصی استفاده از تلویزیون‌های ماهواره‌ای هم رواج دارد.
در کره جنوبی بیش از صد روزنامه ملی و محلی وجود دارد که بسیاری از آنها را صنعتگران و صاحبان کارخانه‌ها اداره می‌کنند.
کره‌جنوبی در یک نگاه
| مساحت | 98،480 کیلومتر مربع |
| جمعیت | 49،044،790 نفر |
| پایتخت | سئول |
| واحد پول | ون |
| دامنه اینترنتی | kr. |
| پیش‌شماره | 82+ |
پایتخت دانمارک کپنهاک است. این کشور از شبه جزیره «ژوتلند» و بیش از 400 جزیره که تنها 25 درصد آنها قابل سکونت هستند، تشکیل می‌شود. جزیره گرینلند در اقیانوس منجمد شمالی و جزایر فارو نیز جزو قلمرو برون‌مرزی و خودگردان این کشور به حساب می‌آیند.
آب و هوای آن معتدل است و در نواحی دریای شمال در تمام فصل های سال، به خصوص تابستان و پائیز، باران می‌بارد. در سواحل غربی، ماهیگیری از مشاغل رایج است.
دانمارک از طریق خشکی تنها با کشور آلمان هم‌مرز است و با کشورهای سوئد و نروژ مرز دریایی دارد.
روابط دانمارک از ابتدای عضویت در اتحادیه اروپا در سال 1973 میلادی روابط محکمی بود که آینده این کشور را رقم زد. این کشور عضوپیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) نیز هست.
دانمارک تا کنون دوبار در سال‌های 2006 و 2007 به عنوان شادترین کشور جهان برای زندگی انتخاب شده است.
[راز رضایت و شادمانی در دانمارک]
پرچم این کشور که شامل یک صلیب سفید در میان آن است قدیمی‌ترین پرچمی در جهان است که از سال 1821 تا به حال استفاده می‌شود. صلیب سفید این پرچم را در پرچم کشورهای سوئد، نروژ، فنلاند و ایسلند هم می‌توان دید.
سیاست در دانمارک
در دانمارک حکومت از نوع پادشاهی است که پادشاه در آن لازم نیست در برابر رفتار یا کردارش پاسخگوی کسی باشد. پس از پادشاه نخست وزیر و هیات‌وزیران قرار دارند.
پادشاه این کشور هم می‌تواند زن باشد و هم مرد. در حال حاضر ملکه این کشور مارگارت دوم است.
قبل از هر انتخابی در دانمارک باید صلاحیت کاندیداهای نخست وزیری و وزارت در شورایی ویژه زیر نظر پادشاه بررسی شود. معیارهای انتخاب این شورا مخفی است و کسی از آن خبر ندارد.
در حال حاضر نخست وزیر این کشور آندریاس فوگ راسموسن است که در سال 2001 برای نخستین بار به این سمت انتخاب شد و در اکتبر 2007 با برگزاری انتخابات زودهنگام برای بار سوم نخست‌وزیر شد.
اقتصاد در دانمارک
اقتصاد دانمارک در سال‌های اخیر به دلیل رشد خصوصی‌سازی توسعه زیادی یافته است. البته افزایش صادرات و سرمایه‌گذاری نقش مهمی در این توسعه اقتصادی ایفا کرده است.
تولید ناخالص داخلی این کشور در سال 2006 میلادی 1/202 میلیارد دلار بود.911/2 میلیون
نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند و نرخ بیکاری در آن 8/3 درصد است. نرخ تورم دانمارک 9/1 درصد در سال 2006 میلادی بود.
مردم دانمارک در یک همه‌پرسی به پذیرفتن یورو به عنوان واحد پولی خود رای منفی دادند و واحد پول این کشور همان کرون باقی ماند.
این کشور منابع زیادی ندارد. با این حال روزانه 342 هزار بشکه نفت تولید می‌کند و 320 هزار بشکه آن را صادر می‌کند و برای مصارف داخلی خود 164 هزار بشکه در روز نفت وارد می‌کند.
دانمارک از تولیدکنندگان و صادر کنندگان بزرگ گوشت، کره، پنیر و تخم‌مرغ در جهان است. ماشین‌آلات صنعتی بخش دیگری از صادرات آن را تشکیل می‌دهد. ماهی، دارو و مبلمان بخش دیگر صادرات این کشور را تشکیل می‌دهد.
دانمارک محصولات خود را به کشورهای آلمان (4/17 درصد)،سوئد(2/14درصد)،انگلیس(8/8درصد)، آمریکا (2/6 درصد)، نروژ (5/5 درصد)،هلند (2/5 درصد) و فرانسه (9/4درصد) صادر می‌کند.
این کشور از آلمان (4/21درصد)، سوئد (1/14 درصد)، نروژ (5/6درصد)، هلند (3/6درصد)انگلیس (5/5 درصد)، چین (5 درصد) و فرانسه(4/4 درصد) ماشین‌آلات صنعتی، مواد اولیه برای صنایع، مواد شیمیایی، بذرهای گیاهی و مواد مصرفی وارد می‌کند.
مردم دانمارک
پ
نج میلیون و 468 هزار و 120 نفر در کشور دانمارک زندگی می‌کنند که میانگین سنی آنها 40/1سال است. امید به زندگی در این کشور برای زنان 41/80سال و برای مردان 65/75سال است.
بر اساس آمارها در سال 2003 میلادی پنج هزار نفر در این کشور به بیماری ایدز مبتلا بودند و کمتر از یکصد نفر بر اثر این بیماری جان خود را از دست دادند.
نزدیک به 98 درصد از مردم این کشور مسیحی و حدود دو درصد مسلمان هستند.
ارتباطات در دانمارک
سه میلیون و 98 هزار خط تلفن ثابت در این کشور فعال است و پنج میلیون و 841 هزار خط تلفن همراه. در حدود 250 ایستگاه رادیویی در این کشور فعال است.
سه میلیون و 114 هزار میزبان اینترنتی در این کشور فعال است و سه میلیون و 171 هزار کاربر اینترنتی در این کشور زندگی می‌کند.
دانمارک در یک نگاه
| مساحت | 43،094 کیلومتر مربع |
| جمعیت | 5،468،120 نفر |
| پایتخت | کپنهاک |
| واحد پول | کرون |
| دامنه اینترنتی | dk. |
| پیش‌شماره | 45+ |
فنلاند با کشورهای روسیه، نروژ و
سوئد همسایه است و از طریق خلیج فنلاند به استونی وصل می‌شود. این کشور یکی از اعضای
اتحادیه اروپا است.
اعقاب ساکنین فعلی فنلاند یعنی فینها در اواخر قرن اول و در اوایل قرن دوم میلادی مهاجرت خود را از ساحل جنوبی خلیج فنلاند، به سوی فنلاند آغاز کردند.
تا آن زمان فنلاند تقریبا غیرمسکونی بود و فقط قوم لاپ در آن متفرق بودند. پس از ورود فینها، لاپ‌ها به سمت شمال رفتند.
در حال حاضر بیشتر جمعیت فنلاند در مناطق جنوبی آن ساکن هستند. زبان مادری فنلاندی‌ها فینی است که تنها زبان رایج در قاره اروپاست که ریشه آن هند و اروپایی نیست. زبان سوئدی دومین زبان این کشور است که 5/5درصد از مردم به آن تکلم می‌کنند.
در قرن دوازدهم فنلاندی‌ها برای حفظ خود در مقابل دشمنانشان بخصوص روس‌ها، از سوئد طلب کمک کردند و بدین گونه فنلاند به تصرف سوئد درآمد.
سوئد در سال 1809 فنلاند را به الکساندر اول تزار روسیه تسلیم کرد. درسال 1901
مردم فنلاند دارای مجلس قانونگذاری و حق رأی شدند.
با روی کار آمدن بلشویک‌ها در روسیه در سال 1917، همان مجلس استقلال فنلاند را اعلام کرد. در سال 1920 شوروی نیز استقلال فنلاند را به رسمیت شناخت.
پس از جنگ جهانی دوم به خصوص با آغاز نیمه دوم قرن حاضر، فنلاند وضع طبیعی خود را به دست آورد و با وجود روابط تلخ گذشته با شوروی، هم اکنون دارای روابطی دوستانه با این کشور است. فنلاند رشد اقتصادی و اجتماعی خوبی دارد و توانسته در سال‌های اخیر به کشوری پیشرفته تبدیل شود.
فنلاند کشور دریاچه و جنگل است. 10 درصد خاک آن را دریاجه پوشانده و 73 درصد آن را جنگل. رشته کوه‌های آن اغلب در نیمه شمالی واقع شده‌اند.
قرار داشتن یک سوم از خاک فنلاند در بالای مدار قطب شمالی، این کشور را پس از ایسلند، به شمالی‌ترین کشور جهان مبدل ساخته است.
در شمالی‌ترین نقطه فنلاند تابستان‌ها خورشید برای 73 روز غروب نمی‌کند و همه 24 ساعت هوا روشن است. در زمستان‌ها هم 51 روز خورشید طلوع نمی‌کند.
سیاست در فنلاند
نظام سیاسی فنلاند جمهوری است که بر اساس مجلس اداره می‌شود. رئیس‌جمهور مسئول معرفی نخست‌وزیر است و کابینه را نخست وزیر اداره می‌کند. نخست وزیر و کابینه‌اش باید بتوانند رای اعتماد از مجلس بگیرند.
مجلس این کشور 200 کرسی دارد که نمایندگان آن برای دوره‌ای چهار ساله انتخاب می‌شوند. رئیس‌جمهور که مسئولیت اصلیش هدایت سیاست‌های خارجی است، هر شش سال یکبار توسط انجمن انتخاباتی، برگزیده می‌شود.
سن رأی دادن 18 سالگی است و رأی دادن حق عمومی است.
در حال حاضر تارجا هالونن رئیس جمهور این کشور است که در سال 200 برای نخستین بار و به عنوان اولین زن به رئیس‌جمهوری فنلاند انتخاب شد.
او در سال 2006 برای بار دوم به این سمت برگزیده شد. نخست‌وزیر فنلاند متی ونهانن است که در سال 2003 به این سمت برگزیده شد.
اقتصاد در فنلاند
تولید ناخالص داخلی فنلاند 9/185 میلیارد دلار است که 5/2 درصد آن در بخش کشاورزی، 7/31درصد آن در بخش صنعت و 9/65 درصد آن در بخش خدمات تولید می‌شود.
دو میلیون و 68 هزار نیروی کار در این کشور وجود دارد و نرخ بیکاری در آن 6/6 درصد است. نرخ تورم فنلاند در سال 2007 میلادی 7/2 درصد بود.
صادرات این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، مواد شیمیایی، آهن‌آلات، الوار، کاغذ و خمیر کاغذ است که به کشورهای آلمان (3/11 درصد)، سوئد (5/10درصد)، روسیه (1/10 درصد)، انگلیس(5/6درصد)،
آمریکا (5/6 درصد) و
هلند (1/5درصد) صادر می‌شود.
واردات این کشور شامل مواد غذایی، نفت و فرآورده‌های آن، مواد شیمیایی، تجهیزات حمل و نقل، آهن و فولاد، ماشین‌آلات، منسوجات و الیاف پارچه و پشم است که از کشورهای آلمان (6/15 درصد)، روسیه (14 درصد)، سوئد (7/13 درصد)، هلند (6/6 درصد)، چین(4/5 درصد)، انگلیس (7/4درصد) و
دانمارک (5/4 درصد) است.
مردم فنلاند
جمعیت این کشور پنج میلیون و 234 هزار و 460 نفر است که میانگین سنی آنها 6/41سال است. امید به زندگی برای زنان 31/82سال و برای مردان 15/75 سال است.
کمتر از 1/0 درصد از جمعیت این کشور به بیماری
ایدز مبتلا هستند یعنی حدود هزار و پانصد نفر.
93/4درصد از جمعیت آن فینی هستند، 7/5درصد سوئدی و 4/0درصد روسی. بقیه از تبارهای استونیایی، کولی‌های اروپا و سامی هستند. 2/84درصد از جمعیت آن مسیحی و پیرو کلیسای لوتری فنلاند هستند.
ارتباطات در فنلاند
سیستم تلویزیون در فنلاند پیشرفته است. در حال حاضر تمامی شبکه‌ها و کانال‌های تلویزیونی این کشور دیجیتال است و آخرین سیستم آنالوگ از رده خارج شد.
قانون اساسی فنلاند هر شهروندی حق انتشار مطالب چاپی دارد. روزنامه‌ها را بخش خصوصی اداره می‌کنند و تاثیر زیادی در آرای سیاسی دارند.
در فنلاند یک میلیون و 920 هزار خط تلفن ثابت وجود دارد و پنج میلیون و 670 هزار خط تلفن همراه.
دو میلیون و 323 هزار میزبان اینترنتی وجود دارد و دو میلیون و 925 هزار کاربر اینترنت.
فنلاند در یک نگاه
| مساحت | 338،145 کیلومتر مربع |
| جمعیت | 5،238،460 نفر |
| پایتخت | هلسینکی |
| واحد پول | یورو |
| دامنه اینترنتی | fi. و ax. |
| پیش‌شماره | 358+ |
پرتغال
| جمهوری پرتغال
República Portuguesa
پرتغال |
||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||
| شعار ملی: موجود نیست | ||||||
| سرود ملی: پرتغالی |
||||||
.svg) |
||||||
| پایتخت (و بزرگترین شهر) |
لیسبون غربی′۱۱°۹ شمالی′۴۶°۳۸ |
|||||
| زبان رسمی | زبان پرتغالی | |||||
| نوع حکومت | جمهوری | |||||
| نام حاکمان • رئیس جمهور • نخست‌وزیر |
آنیبال کاواکو سیلوا خوزه سوکراتس |
|||||
| مساحت | ||||||
| - | مساحت | ۹۲٬۳۴۵کیلومتر مربع (۱۱۰ام) | ||||
| - | آب‌ها (٪) | ۰٫۵ | ||||
| جمعیت | ||||||
| - | سرشماری | ۱۰٬۶۷۶٬۹۱۰ (۷۷ام) |
||||
| - | تراکم جمعیت | ۱۱۵٫۳/km۲ (۸۷ام) | ||||
| تولید ناخالص داخلی | (تخمین ۲۰۰۸) | |||||
| - | مجموع | ۲۳۶٬۶۹۷ بیلیون دلار (۴۳ام) | ||||
| - | سرانه | ۲۲٬۲۶۴ (۳۴ام) | ||||
| شاخص توسعه انسانی (۲۰۰۶) | ۰٫۹۰۰ (۳۳ام) | |||||
| واحد پول | یورو (€) (EUR) |
|||||
| منطقه زمانی | WET (ساعت جهانی۰) | |||||
| - | تابستانی (DST) | WEST (ساعت جهانی) | ||||
| دامنه اینترنتی | .pt | |||||
| پیش‌شماره تلفنی | +۳۵۱ | |||||
پُرتغال کشوری در جنوب غربی اروپا است. پایتخت آن لیسبون است. زبان رسمی مردم آن پرتغالی است که از شاخهٔ زبان‌های رومی‌تبار است.
تاریخ
پرتغال زمانی از قدرت‌های بزرگ در جهان بود (به همراه اسپانیا و هم‌زمان با
صفویان در ایران و مستعمره‌هایی در شرق و غرب جهان داشت که واپسین آن ماکائوبود و بزرگ‌ترینش برزیل. جنگ شاه عباس با پرتغالیها جنگی بود که دست آنها را از تنگهٔ هرمز کوتاه کرد.
در ۱۹۳۲ ژنرال «آنتونیو اولیویراسالازار» یک حکومت دیکتاتوری را که از فاشیسم ایتالیایی الهام می‌گرفت در پرتغال برپا داشت. دیکتاتوری سالازار مانند دیکتاتوری فرانکو در اسپانیا متکی به ارتش و اقتدار اخلاقی کلیسای پرتغال بود. سالازار هرگونه تحول و پیشرفت اجتماعی در درون کشور را سد کرد و از سوی دیگر جنبش‌های ملی در مستعمرات پرتغال را سرکوب کرد. او پس از سقوط فاشیسم در آلمان نیز توانست بر مسند قدرت باقی بماند و آمریکا و حتی اروپای زخم دیده از فاشیسم، از بیم نفوذ کمونیست‌ها در پرتغال و اسپانیا، این دو ژنرال متحد هیتلر را حمایت کردند تا بر قدرت باقی بمانند و با موج سقوط فاشیسم از صحنه حذف نشوند. آنها بتدریج به دیکتاتورهای مصلح پرتغال و اسپانیا مشهور شدند! البته روی امواج خونی که در هر دو کشور از انقلابیون و نیروهای مترقی براه انداخته بودند. سالازار، دیکتاتور پرتغال، به همراه ژنرال فرانکو در اسپانیا، آخرین بازمانده‌های دوران سلطه فاشیسم بر بخش مهمی از اروپا بودند.
سیاست
این کشور تاچندی پیش رژیم پادشاهی داشت ولی با شورش مردم و گریز پادشاه به برزیل این کشور دارای حکومت جمهوری شد.
جغرافیا
این کشور در شبه جزیرهٔ ایبری و در غرب کشور اسپانیا است.
تقسیمات کشوری
- Leiria
- Santarém
- Setúbal
- بژا Beja
- Faro
- Évora
- Portalegre
- Castelo Branco
- Guarda
- Coimbra
- Aveiro
- Viseu
- Bragança
.: Weblog Themes By Pichak :.